Matka Polka Niezniszczalna. Czy idealna matka istnieje?

Matka Polka Niezniszczalna, Niepokonana, Nieomylna, Niezastąpiona, Nieprzemijająca, Niezłomna, Niewzruszona, Nieugięta, Niezachwiana, Nieśmiertelna… Matka powinna być idealna! Co i komu chcecie udowodnić?!? 

Matka Polka superhero

Kiedyś mówiono „Super Women” dziś mówimy „Matka Polka”- kobieta idealna, niezniszczalna – nieistniejąca! A przecież każda z nas miewa gorsze i lepsze chwile, nie jesteśmy robotami, mamy prawo być zmęczone, mamy prawo włączyć dziecku bajkę  i dać makaron na obiad.

Jesteśmy tylko ludźmi, a dzieci dają w kość, każdego dnia próbują naszą cierpliwość, nasze możliwości, naszą psychikę. Nie mów mi, że Ty się nie potykasz – łapię przez Ciebie doła! Słysząc, jak idealne życie prowadzisz, myślę sobie, że się da, że można, że tym razem uda mi się być idealną. I znowu się potykam, i znowu mi się nie udaje.

Dążymy do ideału, ale po co?

Same siebie nakręcamy, żeby być super matką, super pracownikiem, super kucharką, super sprzątaczką, super kierowcą, super żoną, super… musimy przecież mieć najlepsze figury, fryzury, najzdolniejsze dzieci, najczystsze mieszkania, najładniejsze ogródki, najlepszą pracę… co jeszcze???

Ile tak dasz radę ciągnąć. Ile tak wytrzymasz, żeby spełniać oczekiwania innych. Gdzie w tym wszystkim jesteś Ty i Twoje potrzeby? O! zapomniałam. W tym wszystkim musisz przecież mieć super hobby – najlepsze hobby ever!!! Próbujesz kreować siebie jako niezniszczalną, niezastąpioną, nieomylną – pamiętaj – robisz to Swoim kosztem. A co na to mąż? Mąż z biegiem czasu uczy się, że dajesz radę, nie widzi, żeby było Ci źle, super wszystko przecież ogarniasz. Nie narzekasz, nie płaczesz.

Przecież musisz być twarda. Musisz dać radę. A dzieci? Czy myślisz, że dziecko doceni Twój trud, a może liczysz że będzie pracowite jak Ty? Nic z tego.  Wpędzasz tylko dzieciaki w kompleksy! Któregoś dnia Twoje dziecko powie: „Jestem do niczego. Nic mi nie wychodzi. A mama nigdy się nie myli, nie potyka!” Przykre – poczucie własnej wartości bliskie zeru. Tego chciałaś dla swojego dziecka?

Każdy z nas się myli, upada, wstaje i idzie dalej

Dzieci powinny widzieć rodziców naturalnych, normalnych, takich jak one. Powinny widzieć naszą niedoskonałość. Dziecko powinno widzieć, że rodzice miewają zmartwienia- tak jak dzieci, oczywiście skala tych zmartwień jest z goła różna, ale dzieci doskonale czują emocje. Rodzice miewają problemy, miewają gorsze dni- są tacy sami jak dzieci.

Dziecko dzięki temu widzi, że nie jest osamotnione w swoich kłopotach. Zobaczy, że rodzice są bardzo podobni do nich. Może nawet pomyśli: „Mama wie, jak to jest się bać i być zmartwionym. Wie co czuję gdy jestem zmartwiona i się boję”. Widzą przy tym, że można sobie poradzić- razem, wspólnie. Myślę, że dzięki naszej niedoskonałości- dzieci uczą się, że jest to coś normalnego. Błędy, smutki, porażki nie czynią z nas dziwaków i nieudaczników. Wprost przeciwnie- przecież tylko silna osoba potrafi się przyznać do słabości.